Deze week stond in het teken van belangrijke discussies, incidenten en inspirerende activiteiten. Een korte terugblik:
Maandag:
Fractievergadering
We startten de week
met onze fractievergadering, waarin we uitvoerig spraken over verschillende
onderwerpen waaronder; jeugdhulp, de verbreding van de A27 en parkeerplaatsen
bij Gregoriuslaan 10. Een bijeenkomst waar zowel inhoudelijke als praktische
zaken aan bod kwamen. Mocht je ons een keer willen spreken, je bent van harte
welkom om langs te komen bij een fractievergadering.
Dinsdag: Schokkend
incident bij SCHC
De dag begon met een
schokkend bericht: een jongere werd onder dreiging van een mes beroofd bij
hockeyclub SCHC. Dit soort incidenten onderstrepen opnieuw het belang van goede
verlichting en veiligheid in onze gemeente. Ondanks eerdere toezeggingen is er
nog geen vooruitgang geboekt in het vervangen van de straatverlichting. Dit is
onacceptabel. Wij roepen het college dan ook op om deze problematiek nu
eindelijk serieus aan te pakken. Veiligheid mag geen kwestie van wachten zijn.
Diezelfde avond mocht
ik de werkgroep Omgevingswet voorzitten. Tijdens de vergadering bespraken we de
routekaart voor de implementatie van het omgevingsplan en bestudeerden
voorbeelden uit de Oude IJsselstreek, Gouda en VNG. Een avond waarin ook de
zoektocht naar een nieuw lid van de werkgroep werd besproken. Daarna bezochten
mijn fractiegenoten Kenneth en Kees de raadsavond ‘Brede blik op Jeugd’.
Tijdens deze avond lag de nadruk op een grote maatschappelijke omslag in het
jeugddomein. Centraal stonden thema's zoals de persoonlijke en institutionele
sociale basis voor onze jeugd, die de basis vormen voor de komende verordening
jeugd in 2025.
Woensdag:
Begeleiding bij Lego Leagues
Een vrije middag vulde
mijn tijd bij De Werkplaats, waar ik leerlingen begeleidde bij de Lego Leagues.
Dit programma leert kinderen robots programmeren voor uitdagende opdrachten,
met in januari een spannende competitie. Inspirerend om de gedrevenheid en het
talent van deze leerlingen te zien! De focus lag niet alleen op technische
vaardigheden, maar ook op creatief probleemoplossend denken en samenwerking.
Dit soort projecten toont aan hoe waardevol praktijkgericht leren is voor de
ontwikkeling van onze jongeren.
Donderdag:
Vergadercultuur en werkgeverscommissie
De avond begon met een
raadsavond over het vergadermodel. Hoe verbeteren we de bestuurscultuur? Hoewel
er plannen liggen, lijkt het ons als fractie duidelijk dat cultuur niet
verandert door enkel trainingen of gesprekken. Het vraagt om een aanpak die gericht
is op geven en gunnen. Dat betekent meer samenwerking zoeken en vanuit respect
een constructieve sfeer creëren.
Een van onze ideeën om
de vergadercultuur te verbeteren, is het beperken van commissiespreektijden per
termijn tot bijvoorbeeld drie minuten en het stellen van een maximum aan het
aantal vragen, bijvoorbeeld vijf per termijn. Dit is niet bedoeld om het debat
te beknotten, maar juist om raadsleden aan te moedigen zich beter voor te
bereiden en kort en bondig te formuleren. Hierdoor blijft er meer ruimte over
voor onderlinge discussie en een inhoudelijk debat. We hopen dat dergelijke
regels niet alleen zorgen voor meer efficiëntie, maar ook bijdragen aan een
betere sfeer in de raadzaal. Het zal mij als commissievoorzitter zeker helpen
de commissie beter te begeleiden.
Later die avond sloot
ik aan bij het presidium als lid van de werkgeverscommissie. Een belangrijk
onderdeel van de avond was de bespreking van de benoeming van de nieuwe
plaatsvervangend griffier, een proces dat zorgvuldig en met oog voor kwaliteit
is doorlopen. De commissie heeft meerdere kandidaten gesproken en uiteindelijk
de meest geschikte kandidaat geselecteerd op basis van duidelijke en objectieve
criteria.
Echter, tijdens de bespreking bleek dat deze voordracht niet op unanieme steun kon rekenen. Het bezwaar dat werd aangevoerd, betrof een criterium dat ons als
werkgeverscommissie nooit was meegegeven. Het voelde voor mij onrechtvaardig
dat dit criterium achteraf werd opgeworpen om de benoeming tegen te houden,
zonder dat dit expliciet in de opdracht van de commissie stond.
Wat dit extra complex
maakte, was de vertrouwelijkheid van de discussie in het presidium. Besluiten
worden normaal gesproken niet in het presidium genomen, maar slechts
voorbereid. Toch leek een minderheid in het presidium erop aan te sturen om de
voordracht te blokkeren zonder een openbaar debat in de raad. Dit druist in
tegen het principe van openheid en verantwoording dat wij als raad nastreven.
Voor mij bracht dit
een lastig dilemma met zich mee. Enerzijds voelde het niet goed om de
voordracht van de kandidaat in te trekken; anderzijds kan een griffie niet
effectief functioneren zonder het vertrouwen en de steun van de raad. Na veel
discussie besloten wij als werkgeverscommissie om het voorstel niet in te
trekken, maar onze opdracht terug te geven aan de raad. Hiermee ligt de
verantwoordelijkheid weer bij de raad en moeten we op zoek naar een nieuwe
werkgevers commissie. Voor mij is het in ieder geval duidelijk dat ik voor een anti-democratische politiek besluit geen verantwoordelijkheid voor wil dragen.
Deze kwestie benadrukt
voor mij hoe belangrijk het is dat de raad duidelijke kaders en transparantie
hanteert bij procedures. Het proces moet recht doen aan de inzet en
professionaliteit van alle betrokken én het vertrouwen in de samenwerking
binnen de raad versterken. Zeker in het licht van de eerdere bijeenkomst deze
avond.
Vrijdag:
Democracity met groep 8
De week sloot ik af
met een inspirerende en interactieve middag in de raadszaal van de gemeente,
waar ik groep 8 van de Groenekanse Schoolvereniging De Nijepoort mocht
begeleiden bij Democracity. Dit educatieve spel biedt kinderen de kans om op
een speelse, maar serieuze manier kennis te maken met de werking van lokale
democratie.
Tijdens het spel
krijgen de leerlingen de opdracht om samen een eigen dorp te bouwen. Ze vormen
partijen met elk hun eigen visie en moeten keuzes maken over welke gebouwen in
hun dorp komen. Dit kan variëren van een bibliotheek of een school tot een sporthal
of een winkelcentrum. Elk gebouw heeft zijn eigen kosten, voordelen en impact
op de gemeenschap. Het draait om prioriteiten stellen: wat is echt belangrijk
voor jouw dorp?
Net als in de echte
raad moeten de leerlingen samenwerken, voorstellen doen en stemmen. Dit
betekent dat ze hun standpunten goed moeten onderbouwen en compromissen moeten
sluiten om draagvlak te creëren. Het enthousiasme en de betrokkenheid van de
kinderen waren hartverwarmend. Ze voerden gepassioneerde debatten, werkten
samen en toonden verrassend veel inzicht in wat een gemeenschap nodig heeft. Ze
leren niet alleen over politiek, maar ook over respect, luisteren naar elkaar
en hoe ze verschillen kunnen overbruggen.
Democracity is meer
dan een spel; het is een investering in de toekomst van onze democratie. Het
was een eer om deel uit te maken van dit proces en te zien hoe enthousiast deze
jonge inwoners van onze gemeente deelnamen. Het geeft vertrouwen dat de toekomst
in goede handen is.
Tot slot
Het was een week vol
uitdagingen en inspiratie. Of het nu gaat om de veiligheid op straat,
verbeteringen in de bestuurscultuur of het begeleiden van de jeugd: elke stap
telt om onze gemeente een betere plek te maken.
Mocht je zelf ideeën of vragen hebben, neem gerust contact op!